Γιάννης Τόλιος: «Το προσχέδιο Προϋπολογισμού 2018 καλλιεργεί ανεδαφικές προσδοκίες, συγκαλύπτοντας τα νέα φορολογικά βάρη στα λαϊκά στρώματα και τις περικοπές κοινωνικών δαπανών».

Με αφορμή την κατάθεση του προσχεδίου Προϋπολογισμού 2018, ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής δήλωσε ότι «το προσχέδιο Προϋπολογισμού επιχειρεί με αβάσιμες προβλέψεις να καλλιεργήσει ανεδαφικές προσδοκίες περί τέλους Μνημονίων στο 2018, την είσοδο οικονομίας στο δρόμο της ανάπτυξης, τη μείωση της ανεργίας, τη διανομή …”μερίσματος” στους κοινωνικά αδύναμους, κ.ά.!

Ωστόσο, τα πραγματικά δεδομένα διαψεύδουν τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που με επιτήρηση της «τρόϊκα» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) συνεχίζουν τα σκληρά μέτρα λιτότητας (μείωση μισθών και συντάξεων, φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα, πλειστηριασμούς κατοικιών, λεηλασία ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, κ.ά.) και πάνω απ’ όλα με την κατάργηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

Ενδεικτικό των ανεδαφικών προβλέψεων του “προσχεδίου” είναι ότι η κυβέρνηση το 2017 μιλούσε για αύξηση ΑΕΠ 2,6% και τελικά εκτιμάται στο μισό (1,3%). Το 2018 προβλέπεται αύξηση 2,4% και πλεόνασμα διπλάσιο του 2017 (3,5% αντί 1,75%).

Πώς άραγε θα γίνει το ….”θαύμα” εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική, τι στιγμή μάλιστα που η δημόσια και ιδιωτική κατανάλωση θα μειωθούν το 2018 στο μισό (από 2,1%, στο 1,2%), το επίπεδο επενδύσεων παραμένει χαμηλό και προβλέπεται επιβράδυνση των εξαγωγών; Εξασφαλίζουν οι συγκεκριμένοι όροι συνθήκες ουσιαστικής ανάκαμψης της οικονομίας;

Εντούτοις, το πεδίο όπου οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες των Μνημονίων συνδέεται με τη συνεχιζόμενη αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων και την εκρηκτική ανεργία, ιδιαίτερα των νέων. Στο προσχέδιο του νέου Προϋπολογισμού γίνεται λόγος για λιγότερα φορολογικά έσοδα καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις για μείωση τάχα φόρων.

Όμως, τα φορολογικά βάρη αυξάνονται κατά 1 δισ. (από 49,8 δισ. σε 50,7 δισ.) και προέρχονται κυρίως από την κατάργηση της έκπτωσης 10% επί του φόρου σε ιατρικές δαπάνες, κατάργηση της έκπτωσης 1,5% από εκκαθάριση φορολογικών δηλώσεων μισθωτών-συνταξιούχων, κ.ά.

Ταυτόχρονα προβλέπεται αύξηση συντελεστών ΦΠΑ στα Νησιά (βόρειου και νότιου Αιγαίου), η επιβολή φόρου υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων κ.ά. Επίσης προβλέπεται μείωση 50% (!) του επιδόματος θέρμανσης στις φτωχές οικογένειες, καθώς κατάργηση όλων των επιδομάτων αλληλεγγύης (επίδομα απροστάτευτων τέκνων, επίδομα ανεργίας για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, επίδομα φτώχειας λόγω φυσικών καταστροφών, κ.ά.).

Μετά από όλα τα αυτά, αποτελούν καθαρή κοροϊδία οι υποσχέσεις περί “κοινωνικού μερίσματος” στους αδύναμους από το “πλεόνασμα” του 2017, δηλ. από το “πλεόνασμα φτώχειας” με την καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων. Όσον αφορά το “θόρυβο” για τη μείωση της ανεργίας, η Ελλάδα παραμένει “πρωταθλητής” με επίσημο ποσοστό 21,2% (και στους νέους 43,3%), όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη είναι 9,1% και στους νέους 18,9%), ενώ στην ΕΕ ακόμα λιγότερο (7,6% και 16,7%).

Όλα τα παραπάνω σε ένα μόνο συμπέρασμα οδηγούν. Η πολιτική των Μνημονίων και το δόγμα της παραμονής “πάση θυσία” στην ευρωζώνη, λειτουργούν ως ολετήρες στα λαϊκά εισοδήματα και εργασιακά δικαιώματα, ενώ ο βρόγχος του δημόσιου χρέους (328 δισ.) σφίγγει το λαιμό του ελληνικού λαού. Οι μόνοι ωφελημένοι από αυτήν την πολιτική είναι οι κυρίαρχες ελίτ στην Ελλάδα και ευρωζώνη και το τόξο των μνημονιακών κομμάτων, των κυρίαρχων media και της οικονομικής ολιγαρχίας. Η ανατροπή της συγκεκριμένης πολιτικής και ο παραμερισμός των δυνάμεων που τη στηρίζουν από την πολιτική εξουσία, αποτελεί προϋπόθεση εξόδου από την κρίση σε όφελος του λαού και της χώρας».

Το Γραφείο Τύπου

3/10/17